Onderrug doet pijn

Wanneer de onderrug pijn doet, wordt iemands leven ellendig vanwege het enorme ongemak dat het veroorzaakt. Ondertussen is er geen persoon wiens lumbale pijn geen symptoom is dat minstens één keer in zijn leven is verschenen. Lage rugpijn kan om verschillende redenen en op verschillende manieren ontstaan. In zijn manifestaties is de pijn plotseling en toenemend, schietend en pijnlijk. Er is echter een gemeenschappelijk kenmerk: als het onbehandeld blijft, zal het erger worden.

Oorzaken van rugpijn in de lumbale regio

De menselijke wervelkolom wordt elke dag blootgesteld aan stress van verschillende intensiteit, van onbeduidend tot aanzienlijk. Tegelijkertijd slaagt hij er niet altijd in om de belastingen te compenseren en deze zonder schade aan zichzelf over de omliggende weefsels te verdelen, waardoor hij microtrauma's krijgt. Opgemerkt moet worden dat de lumbosacrale wervelkolom vaak onderhevig is aan overbelasting. Daarnaast zijn er nog een aantal andere redenen waarom uw onderrug pijn kan doen. Dit omvat infectie, genetica, orgaanschade, enz.

Waarom doet de onderrug pijn (vrouwelijke oorzaken):

1. Ontstekingsziekten manifesteren zich als lage rugpijn of geven complicaties die tot dit symptoom leiden:
   1. Vulvitis – ontsteking van de uitwendige genitaliën;
   2. Colpitis – ontsteking van het vaginale slijmvlies;
   3. Adnexitis – ontsteking van de baarmoederaanhangsels;
2. Tijdens de zwangerschap wordt de belasting van de wervelkolom in het algemeen en van de onderrug in het bijzonder verhoogd. In de regel stopt de onderrug met pijn na de bevalling. Er moet ook worden opgemerkt dat er tijdens de zwangerschap een impuls kan zijn voor de ontwikkeling van een volwassen ziekte;
3. Abortus. De procedure beschadigt de interne membranen, wat leidt tot lokale ontstekingen. Bovendien gaat abortus gepaard met ernstige psychologische stress;
4. Pijn tijdens de menstruatie of, in wetenschappelijke taal, algodismenorroe. De menstruatiecyclus is een proces dat gepaard gaat met hormonale veranderingen in het lichaam. Het gaat ook gepaard met de afstoting van de endometriumlaag (baarmoederslijmvlies), wat bloedverlies veroorzaakt en leidt tot intense samentrekkingen van de baarmoeder om “afval” te verwijderen. Dit kan maag- en lage rugpijn veroorzaken;
5. Climax. Problemen met de hormonale balans in het lichaam kunnen leiden tot een slechte circulatie van organen in het bekkengebied. Hierdoor neemt de botdichtheid af en ontstaat osteoporose;
6. Achterdocht. Hoewel deze eigenschap gemeenschappelijk is voor beide geslachten, is deze in de overgrote meerderheid van de gevallen kenmerkend voor vrouwen;
7. Grote borstomvang;
8. Hoge hakken en het dragen van een zware handtas kunnen ook lage rugpijn veroorzaken.

Waarom doet de onderrug pijn (mannelijke oorzaken):

1. Prostatitis. Ontsteking van de prostaatklier veroorzaakt soms pijn in de lumbale regio;
2. Epididymitis. Ontsteking van de bijbal kan worden weerspiegeld door ongemak in de onderrug;
3. Mannen van 50 jaar en ouder lopen een verhoogd risico op genitale kanker. Wat kan de oorzaak zijn van lage rugpijn?

Waarom doet de onderrug pijn (veel voorkomende oorzaken):

Lage rugpijn kan optreden als gevolg van vele pathologieën van het bewegingsapparaat. Naast ziekten die de wervelkolom aantasten (spondyloartrose, osteochondrose, osteoporose, osteomyelitis...) en verwondingen zijn er echter vele oorzaken:

1. Anomalieën of defecten aan het skelet: kyfose, scoliose, lordose, spina bifida, wigvormige wervels, enz. Opgemerkt moet worden dat in ≈50% van de gevallen de oorzaken van de ontwikkeling van het defect onbekend zijn, in ≈10% - omgevingsinvloeden, in ≈19% - genetica, in de rest - meerdere factoren. In de meeste gevallen is er geen behandeling, soms is chirurgische correctie acceptabel;
2. Appendicitis. Ontsteking van de wormvormige appendix van de blindedarm (appendix) veroorzaakt plotselinge scherpe pijn in de buik, die kan uitstralen naar de lumbale regio;
3. Cholecystitis. Pijn in de onderrug kan te wijten zijn aan een ontsteking van de galblaas;
4. Acute pancreatitis. Ontsteking van de alvleesklier, die wordt gekenmerkt door gordelpijn;
5. Cystitis. Ontsteking van de blaas veroorzaakt ongemak in het bekkengebied;
6. Ziekten van de dunne darm kunnen, vanwege hun nauwe ligging bij de zenuwvezels van het lumbosacrale gebied, pijn in dit gebied veroorzaken. Enteritis (gastro-enteritis, enterocolitis, gastro-enterocolitis), darmenzymopathieën, diverticulose;
7. Nieren. Lage rugpijn gaat vaak gepaard met ziekten van deze organen. Pyelonefritis, nierverzakking, nierfalen, urolithiasis, amyloïdose, lupus nefritis, enz.;
8. Overgewicht verhoogt de belasting van de wervelkolom en leidt tot de geleidelijke vernietiging ervan;
9. Tuberculeuze weefselschade;
10. Spondylitis ankylopoetica;
11. Ontsteking van de onderrugspieren als gevolg van een virale of bacteriële infectie;
12. Kwaadaardige tumoren die zich ontwikkelen of uitzaaien in de onderrug;
13. Goedaardige formaties die op zenuwvezels groeien of deze samendrukken;
14. Spinaal epiduraal abces. Purulente ontsteking van de spinale ruimte;
15. Verklevingen in de buik of het bekken na een operatie. Dit is de proliferatie van bindweefsel tijdens het genezingsproces van postoperatieve wonden. Bijvoorbeeld verklevingen van de darm aan organen of de buikwand na laparotomie;
16. Onderkoeling, stress, slechte voeding, letsel;
17. Door andere ziekten.

"Een onjuiste houding is de belangrijkste reden waarom een kind lage rugpijn kan hebben."

Soorten rugpijn in de lumbale regio

Pijn is een mentale en fysiologische reactie van het lichaam op ernstige irritatie van zenuwknopen in organen en weefsels. Pijn is de meest voorkomende reden waarom patiënten naar het ziekenhuis gaan, en het is meestal ook het eerste teken van de ziekte en waarschuwt ervoor. Pijn is een signaal van schade dat helpt beschermende (bijvoorbeeld spierspasmen om de mobiliteit van het aangetaste deel van het lichaam te beperken wanneer een zenuw bekneld raakt) en compenserende mechanismen van het lichaam (bijvoorbeeld fibrose in de laatste fase van osteochondrose). Er zijn veel verschillende classificaties van pijn.

Op basis van de locatie van het gevoel kunnen we de redenen waarom de onderrug erg pijn doet, in twee soorten worden verdeeld: primair en secundair (gereflecteerd, geprojecteerd). In het eerste geval wordt pijn veroorzaakt door schade aan het bewegingsapparaat als gevolg van degeneratieve veranderingen (bijvoorbeeld osteochondrose) of trauma. In het tweede geval wordt het veroorzaakt door een pathologie (bijvoorbeeld cholecystitis die uitstraalt naar de onderrug) die niet direct verband houdt met de wervelkolom en de spieren van het lumbale gebied, dus deze kan zeer divers zijn.

De aard van de pijn is constant (anders chronisch) en periodiek (anders acuut). Het eerste type wordt geassocieerd met onomkeerbare processen van stoornissen in de bloedsomloop, zenuwbeschadiging of schade aan het bewegingsapparaat. In de regel is het elimineren van de bron van aanhoudende pijn ingewikkeld of onmogelijk. Het tweede type omvat acute orgaanziekten, verwondingen en individuele fysiologische kenmerken van het lichaam. Periodieke pijn verdwijnt nadat de oorzaak ervan is geëlimineerd.

Er is sprake van verwijzende pijn als de gewaarwordingen niet samenvallen met de werkelijke bron van de pijn (de oorspronkelijke bron, de plaats van de schade). Pijn die uitstraalt naar het been, wanneer de zenuwwortels worden samengedrukt in de lumbosacrale wervelkolom, wordt bijvoorbeeld geprojecteerd genoemd. En na schade aan inwendige organen treedt pijn op, zogenaamde doorverwezen pijn, die gelokaliseerd is in een bepaald dermatoom in overeenstemming met de Zakharyin-Ged-zones.

Afhankelijk van de lokalisatie kan pijn somatisch oppervlakkig zijn (schade aan de huid), somatisch diep (stoornissen van het bewegingsapparaat en de weefsels), visceraal (schade aan organen in het lichaam).

Afhankelijk van de aangetaste zenuwen kan de pijn neuropathisch zijn, wanneer perifere zenuwen beschadigd zijn, of centraal, wanneer het centrale zenuwstelsel beschadigd is.

Ziekten die worden gekenmerkt door chronische lage rugpijn

Hier zijn ze:

1. Tussenwervelosteochondrose van de lumbosacrale wervelkolom is een van de meest voorkomende oorzaken van lage rugpijn. Dit is een complexe ziekte die bestaat uit ontstekingen en weefselvernietiging, compressie van zenuwen en bloedvaten. Heeft uitgebreide symptomen;
2. Spit. Schietende pijn in de onderrug. In de meeste gevallen is dit het gevolg van osteochondrose en de complicatie ervan: een hernia. Daarom is de behandeling vergelijkbaar;
3. Osteoporose. Een chronische progressieve stofwisselingsziekte van botten, waarbij hun dichtheid afneemt en de kwetsbaarheid toeneemt. Met andere woorden, het dunner worden van de botten. Het is de belangrijkste oorzaak van heupfracturen bij ouderen. De ziekte vervormt het skelet, de gewrichten en het kraakbeen. Typisch voor vrouwen tijdens de menopauze. Risicobeoordeling van osteoporose: Iedereen die ooit met lichte kracht een bot heeft gebroken (bijv. wervel, heup), moet worden beoordeeld;
4. Scoliose. Kromming van de wervelkolom, wat resulteert in asymmetrie van de schouders, een slechte houding, verminderde motorische functie van het skelet, uitstekende ribben aan de linker- of rechterkant;
5. Reumatoïde artritis. Vrouwen zijn gevoeliger voor de ziekte. Het ontstaat meestal tijdens de menopauze. Dit is een systemische chronische ziekte waarbij spieren, ligamenten en kraakbeen betrokken zijn in het degeneratief-dystrofische proces. De oorzaken van de ziekte zijn auto-immuunprocessen;
6. Spondylitis ankylopoetica of spondylitis ankylopoetica. Een ziekte met progressief verlies van gewrichtsmobiliteit. Vaker voorkomend bij mannen. Dit is een chronische ontsteking van de gewrichten, die leidt tot fibrose, dat wil zeggen de proliferatie van bindweefsel. Voornamelijk gelokaliseerd in de wervelkolom. Vergezeld van pijn, oogbeschadiging en verminderde groei. Leidt tot volledig verlies van gewrichtsmobiliteit;
7. Spondylose. Chronische ziekte van de wervelkolom, die zich manifesteert door veranderingen in het vezelige weefsel van de tussenwervelruimte en de vorming van wervelbotgroei (spondylofyten of osteofyten) aan de zijkanten van de wervels. Vaker een gevolg van ouderdom;
8. Flebotrombose. Gedeeltelijke of volledige verstopping van de diepe aderen van het been als gevolg van bloedstolsels. Het ontwikkelt zich met een gelijktijdige combinatie van 3 factoren: pathologie van de wanden van bloedvaten, verdikking en vertraging van de bloedstroom. Het langdurig dragen van hoge hakken verhoogt het risico op het ontwikkelen van pathologie. Flebotrombose is uiterst gevaarlijk omdat het tot een ernstig stadium vrijwel asymptomatisch is;
9. Tromboflebitis. Gedeeltelijke of volledige stopzetting van de bloedcirculatie in de oppervlakkige aderen als gevolg van de vorming van bloedstolsels veroorzaakt door pathologische veranderingen in de ader als gevolg van de ontsteking ervan. Meestal is de ziekte een gevolg van spataderen. Flebotrombose kan een verdere ontwikkeling van deze ziekte zijn;
10. Atherosclerose. Vertragen of stoppen van de bloedstroom in een vat als gevolg van cholesterolplaques. De ziekte is typisch voor oudere mannen;
11. Osteomyelitis. Purulent-necrotisch proces in botten, beenmerg en omliggende weefsels. De oorzaak is een bacteriële infectie. De toestand van de patiënt verslechtert gedurende meerdere dagen. Vereist onmiddellijke behandeling;
12. Verschillende beenlengtes. Ruim 3 cm. De ziekte ontstaat als gevolg van atrofie van de spieren van een van de benen.

Deze ziekten en vele andere zijn de reden waarom de onderrug voortdurend pijn doet. Ze vereisen allemaal een dringende en serieuze behandeling. Het is echter vaak symptomatisch en heeft tot doel de verdere ontwikkeling van de ziekte te vertragen.

Wat te doen als uw onderrug pijn doet

“Als je onderrug periodiek pijn doet, is dit een signaal dat serieus moet worden genomen en dringend moet worden onderzocht.”

In geval van plotselinge pijn, waarvan de oorzaak onduidelijk is, moet de lichaamstemperatuur worden gemeten en de symptomen worden genoteerd. Zoals braken, diarree, aanslag op de tong, de aard en locatie van de pijn, enz. Ga op een hard bed of tapijt liggen en plaats dikke kussens onder uw knieën, hoofd en romp. Als de pijn lange tijd niet verdwijnt, bel dan een arts. En in ieder geval is het noodzakelijk om een onderzoek te ondergaan.

Voor het geval dat de oorzaak van de pijn bekend is. Voor een blauwe plek of verstuiking van de onderrug wordt bijvoorbeeld eerste hulp verleend met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (tabletten of betere zalven). U kunt eenmalig een diureticum nemen om de zwelling te verminderen en uw onderrug omwikkelen met een orthopedische riem of handdoek om de mobiliteit te beperken.

Oefeningen die pijn kunnen verlichten:

1. Ontspanning. Ga op het tapijt liggen. Plaats een dik kussen onder je romp en hoofd, en een lage kruk of nachtkastje onder je knieën. Ontspan volledig. Dit zal het lichaam helpen de meest natuurlijke positie voor de wervelkolom in te nemen;
2. Soepel strekken van het lumbosacrale gebied. Ga voorzichtig en voorzichtig met uw buik naar beneden op de tafel liggen en laat uw handen erop rusten om te buigen met minimale belasting van uw rug. Je kunt ook je buikspieren aanspannen. Plaats uzelf zo dat uw wasbak zich helemaal aan de rand van de tafel bevindt. Met andere woorden, benader de tafel totdat uw heupen deze raken en ga liggen. Ontspan de spieren van uw rug, billen en benen volledig. De helft van het lichaam hangt in ontspannen toestand aan de tafel. Haal in deze toestand diep, middenrif (buik) adem en houd je adem 3-5 seconden vast, en adem dan langzaam uit. Haal op deze manier 7-10 ademhalingen. Ga dan voorzichtig omhoog en help uzelf met uw handen en buikspieren, met minimale spanning op uw onderrug. Je kunt de oefening meerdere keren herhalen;
3. Ontlasten van het lumbosacrale gebied. Ga op handen en voeten. De handen staan op schouderbreedte uit elkaar en loodrecht daarop. Benen breder dan schouders. De rug moet in een natuurlijke positie blijven zonder kromming of kromming. In deze positie adem je diep in met het middenrif en adem je vervolgens zoveel mogelijk uit, terwijl je je voorstelt hoe de navel zich naar de wervelkolom uitstrekt. Houd aan het einde van de uitademing 2-3 seconden vast, terwijl je de spieren van de billen en heupen aanspant, maar niet de onderrug! Ontspan dan. Neem 7-10 van zulke ademhalingen en 2-3 sets oefeningen;

Wat u niet moet doen als uw onderrug pijn doet:

• Opwarmen. Dit kan de ontsteking vergroten en de situatie verergeren;
• Neem pijnstillers zonder een vastgestelde diagnose. Pijn is het afweermechanisme van het lichaam. Er is misschien geen pijn, maar dit betekent niet dat de degeneratieve veranderingen zijn gestopt;
• Zelf botten zetten of zelfs met een chiropractor zonder onderzoek en diagnose. Regelmatige aanpassing van de wervels zal de wervelkolom verder beschadigen. Verplaatsing van de wervels komt niet altijd voor als gevolg van een blessure. Bij bijvoorbeeld vergevorderde osteochondrose.

“Je moet eerst de onderliggende ziekte behandelen, en daarna de symptomen.”

Het vaststellen van de oorzaak van een dergelijk veel voorkomend symptoom als lage rugpijn kan uitgebreid onderzoek en overleg met verschillende medisch specialisten vereisen: neuroloog, vertebroloog, gynaecoloog, enz. Als het niet duidelijk is naar welke specialist u moet gaan, kunt u een therapeut raadplegen. De meest gebruikelijke onderzoeksprocedures zijn de volgende:

1. Behandeling van klachten van patiënten, onderzoek van gewrichtsmobiliteit, beoordeling van de mate van degeneratieve veranderingen;
2. Algemene analyse van urine en bloed;
3. Biochemische bloedtest;
4. Röntgenonderzoek van de lendenwervels;
5. Echografie van het hart en de buikorganen;
6. Doppler-echografie – onderzoek van bloedvaten;
7. CT of MRI.

Behandeling van lage rugpijn

De behandeling hangt af van de diagnose, omdat er niet één remedie is voor elke ziekte. Dit artikel somt slechts enkele veelvoorkomende namen op van geneesmiddelen die vaak worden gebruikt bij de behandeling van lage rugpijn. Het wordt echter ten strengste aanbevolen om geen zelfmedicatie te gebruiken en medicijnen alleen te gebruiken na overleg met een arts.

Medicamenteuze behandeling van lage rugpijn is gericht op het verlichten van ontstekingen en pijnverlichting. En voor dit doel worden de volgende soorten medicijnen gebruikt:

1. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen;
2. Spierverslappers;
3. Narcotische analgetica;
4. Corticosteroïden;
5. Blokkades;
6. Mineralen en vitaminen.

Enkele van de beste middelen om pijn te verlichten zijn zalven, crèmes en gels:

• NSAID's;
• Zalven die diclofenac bevatten;
• Gecombineerde medicijnen;
• Ontstekingsremmende zalven;
• Medicinale pleisters.

Symptomatische therapie wordt alleen gebruikt voor ongeneeslijke ziekten. De moderne geneeskunde hanteert een alomvattende benadering van de behandeling van lage rugpijn. Vitaminen B1, B6 en B12 worden toegevoegd aan NSAID's. Het is bewezen dat het gebruik van hoge therapeutische doses B-vitamines de werking van NSAID’s versterkt door een verbeterd herstel van zenuwweefsel. De optimale toevoeging aan NSAID's is dus een combinatievitaminegeneesmiddel. Om pijn zo effectief mogelijk te bestrijden, begint de behandeling met dit medicijn daarom met dagelijkse injecties gedurende 7-10 dagen. Hieraan worden fysiotherapeutische procedures, oefentherapie, massage, enz. toegevoegd. Zo wordt de meest effectieve en langdurige behandeling bereikt.

Preventie

Preventie van lage rugpijn is als volgt:

• Regelmatige fysieke activiteit, het lichaam in goede conditie houden en het spierframe ontwikkelen. Als het niet mogelijk is om te sporten, zullen therapeutische oefeningen van 15 minuten 2-3 keer per dag helpen om niet ziek te worden;
• Let op je houding;
• Minder stress, meer groenten en fruit. Een sterke immuniteit bespaart u van vele ziekten;
• Een goed uitgebalanceerd dieet met essentiële mineralen en vitamines;
• Een jaarlijks preventief onderzoek door een arts is de beste preventie om ziekten in een vroeg stadium op te sporen;
• Ondersteuning van de water-zoutbalans. Het menselijk lichaam heeft 1,5 tot 4 liter water per dag nodig, afhankelijk van lichaamsgewicht, weer en activiteit.